The Digital Manipulus/Scotichronicon Project

‘Nichil’, inquit Augustinus, ‘in hac vita facilius maxime hoc tempore et lecius ac hominibus acceptabilius episcopi dignitate aut officio presbyteri.’ Sed vide quid sequitur: ‘Si perfunctorie atque adulatorie res agatur, nichil apud Deum miserius.

Nichil est’, inquit qui supra,‘in hac vita difficilius laboriosius periculosiusque episcopi aut presbyteri officio. Sed nichil beacius apud Deum si eo modo militetur quo noster imperator jubet.’ Hec ille.

apud Sanctum Victorem Parisius erat quidam canonicus vita genere et literis precellens. Electus ergo in episcopum renuit, et pertinaci constancia contra plurimorum et majorum prelatorum consilium se substraxit. Moriturus autem post multos annos, socius quidem eius qui eum multum dilexerant adjuravit eum quatenus ad ipsum, si Deus permitteret, resolutus morte rediret. Annuit ille, statimque defunctus est. Nec dies multi post mortem eius effluxerant cum ecce anima secundum quod promiserat rediens, eminus in pariete signum crucis impressit dicens: ‘Ne dubites aut vacilles in visu, sed quere quid vis, et me sinas ad pociora transire.’ Mox socius ad visionem exultans, ‘Solicitus,’ inquit, ‘valde fui ne gravissimam ad minus penam in Purgatorio sustineres, quia vitasti contra majorum consilium tam pertinaciter presulatum, in quo ad salutem anime tue tot et tanta facere potuisses.’ Cui anima, ‘In me’, ait, ‘hoc ordinavit clementissima bonitas Salvatoris, quia ex tunc timui et nunc scio quod si episcopatus cathedram ascendissem, in perpetue dampnacionis periculum incidissem.’ Et hoc dicens quasi ingenti corusciacionis lumine pertransivit.

Plurima cura soleant hominum corrumpere mores,
alcius evertunt femina, census et honores.

‘Magna sublimitas magnam debet habere cautelam, honor grandis grandiori debet solicitudine circumvallari, quia cui plus creditur plus ab eo exigitur, sicut scriptum est: “Scienti legem et non facienti peccatum est grande; et servus sciens voluntatem domini sui, si non fecerit eam, vapulabit multum.”’

quondam ecclesia Cinomanensis multo tempore sine vere vite pastore languerat, et mortuo episcopo eleccionis dies instabat. At quoniam vix est congregacio aliqua in personis adeo desolata, quin unum saltem habeat qui filiali pietate de materno defectu ecclesie doleat, et gaudeat de profectu,