The Digital Manipulus/Scotichronicon Project

_______________________________________________


Cap. 54 (D.E.R. Watt et al. eds., vol.3, pp.424/426/428)

Post hunc ad prioratum electus est persona religiosissima dominus Robertus de Monte Rosarum eiusdem domus canonicus, prior Lacus de Levin et officialis curie Sanctiandree, vir magne sciencie et eloquencie insignis, circumspeccione cautus, gubernacione providus, ac predicator egregius, observanciis regularibus intentus, forma gregis factus in claustro, bonus pastor in populo, et sic placuit Deo. Nam populum non sprevit, sed docuit, et singula singulis reddidit. Divites non palpavit, nec minas magnatum expavit; pauperes non gravavit, sed fovit; crimina subditorum non dissimulavit, sed correxit. In omnibus et per omnia exhibens sedevotum senioribus, blandum junioribus, religiosis fratribus placidum, superibus rigidum, humilibus benignum, penitentibus misericordem, et inflexibilem obstinatis. Dum sic se omnia haberent, cum patre suo Augustino prior veraciter dicere potuit et sentire;

qui Augustinus in epistola scribens ad Donatistam Vincencium sic ait: ‘‘Michi arrogare non audeo, ut domus mea melior sit quam archa Noe, ubi tamen inter tot homines unus reprobus inventus est; aut melior sit quam domus Abrahe, cui dictum est: “Eice ancillam et filium eius”; aut melior sit quam domus Isaac, cui de duabus geminis dictum est: “Jacob dilexi, Esau autem odio habui.”’ ‘Simpliciter autem fateor. Ex quo Deo servire cepi, quomodo sicut difficile sum expertus meliores quam qui in monasteriis profecerunt, ita non sum pejores expertus quam qui in monasteriis defecerunt.’ Hec ille.

Et scribuntur transsumptive D. xlvii ‘Quantumlibet’. Unde accidit eundem priorem habere in claustro quendam fratrem nomine Thomam Platar minus disciplinatum, correcciones supportris et ordinis contemptibiliter aspernantem. Quem propterea, cum ad morum rectitudinem et regule omnibus viis accommodis nunc minis nunc blandiciis retorquere prior nitereutr, quicquid sategit ad emendarn, induratus tetendit ad noxam. In se tandem prior reversus, ad illud proverbii attendebat quod:

‘Qui non corrigit resecanda committit, et facientis culpam habet, qui quod potest corrigere, necligit, sciens utique quod impunitas incurie soboles, insolencie mater, radix petulancie, et transgressionum est nutrix.’

Dum ipse animo revolveret quomodo fratrem lucraretur, perversus proprio patri mortem machinatur. Nam instinctu maligni spiritus sero quodam, cum prior solus, ut solitus erat, dormitorium ad pernoctandum ascenderet, oportunitate explorata, prelatum suum aggreditur, et, extracto de sub cuius capa ferreo pugione, priorem letaliter in claustro vulneravit. Qui triduo supervixit; et fratribus valefaciens obdormivit in Domino, et positus est apud patres suos in novo capitulo. Patricida, post scelus perpetratum fuge consulens, statim apprehenditur, et post biduum spelicionis prioris, stelatus et mitratus, post solempnem sermonem a domino Waltero Treyl episcopo factam ad clerum et populum, perpetuis carceribus mancipandus truditur, ubi pane doloris et aqua tristicie languide libatus, infra breve moritur, et in sterquilinio sepelitur.



©2016-25 Chris L. Nighman
History Department
Wilfrid Laurier University
Waterloo, Ontario, Canada

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.


The editor gratefully acknowledges that financial support for this project has been provided in the form of a 2015 Category A Research Grant partly funded by WLU Operating funds and partly by a General Research Grant awarded to WLU by the Social Sciences and Humanities Research Council of Canada (SSHRC). This website was updated in 2025 by Evan Morris, with funding from a WLU SSHRC Exchange: Digital Resource Grant.