The Digital Manipulus/Scotichronicon Project

Ad propositum facit quod scribit Barbason de quodam vispilione, ab inimicis Brabancie intercepto, et, ad decollandum constituto, peciit a lictore copiam confitendi. Qui jurejurando sibi affirmavit preter gladium alium confessorem se non habiturum, et cum hoc spiculator violento ictu caput amputavit. Quo procul a corpore avulso, querelosis vocibus sepius conclamavit: ‘Noter dame donez moy verray confession.’ Hanc vocem cunctis mirantibus numquam intermisit donec sacerdote accito spaciose confessionem fecit. Et requisita causa miraculi, respondit caput quod cum peur adolere ceperat, audivit predicatum quod quicumque in honore gloriose Virginis omni sabbato jejunaret incofessus neququam moreretur. ‘Et hac’, inquit, ‘securitate confisus, jejunium observavi; et nunc reddit michi vicem illa cuius misericordia non desinit in se sperantibus opituliri.’ Et injuncto sibi a sacerdote de penitencia ad dicendum Angelicam Salucationem, Ave etc., lingua siluit, miraculum innotuit undique divulgatum.

Hiis de causis instituit Romana curia sabbatum tam in serviciis ecclesiasticis quam in sacris jejuniis celebrius venerari. Nam sicut summus pontifex certum diem in septimana assignat ad supplicacionum expedicionem, sic more suo Maria pro nostre peticionis expedicione sabbato intrat sacrarium sue exaudicionis et reportat nobis antidotum reconciliacionis. Quomodo igitur inimicus homo, ut evangelium testatur: ‘Dum dormirent homines, inter triticum zizania superseminavit.’ Super quo postilla: in dormicione hominum necligencia prelatorum designatur, unde de incuria non sunt modice prelati redarguendi qui plebeos in tantum paciuntur desipere ut ad velle suum omni anno varient de die ad jejunandum Marie cum, ut predictur, ipsa invariableiter sabbato apostolis hesitantibus stetit in fide. Et ideo una cum aliis causis premissis sabbatum sibi ad jejunandum dedicatur. Nunc videbis tam mares quam feminas sabbatis lacius cenare et ova manducare, qui in diebus martis vel jovis non gustarent paxillum panis ne frangerent jejunium Domine pro talento. Statuta jejunia ab ecclesia, sive iiiᵒ temporum xlᵉ vel vigilias apostolorum, sine metu transgrediuntur, et jejunium quod voluntarie in diebus carnium assumunt nec pro Deo vel homine effringere se velle confingunt. O voluntas propria, subjecit subversiva, anime inimica, Deo contraria, Diabolo consentanea, cur niteris in vetitum, acceleras ad interitum?